วันพฤหัสบดี, กันยายน 28, 2549

ตอนนี้สนามบินก็ย้ายไปสุวรรณภูมิเรียบร้อยแล้ว ยังรู้สึกคิดถึงมันเหมือนกัน คิดถึงเสียงเครื่องบิน ตอนได้ดูลายเครื่องบินแต่ละสายการบินก็แปลกตาดีเหมือนกัน เดี๋ยวว่างๆ ก็คิดจะไปเดินเที่ยวสนามบินใหม่มั้่งดีกว่า ที่คิดว่าได้ไปแน่ๆ ก็ตอนงานพืชสวนโลกสิ้นปีนี้

เมื่อเ้ช้านั่งฟังข่าวเรื่องสุวรรณภูมิ เซ็งกับพวกนักข่าวปัญญาอ่อน กับไอ้เรื่องไฟที่ ตม. ไม่สว่าง ทั้งๆ ที่เขาก็มีโป๊ะไฟให้ที่โต๊ะแล้ว แต่เขาดันไปใช้ไฟจากเพดานแล้วบอกว่าไฟไม่สว่าง เออ...คนเรา เรื่องแค่นี้ก็ต้องเอามารายงานด้วย ไอ้คนที่ร่วมคุยด้วยก็เลยได้ที วิจารณ์ไปใหญ่โต นี่แหละพลังของปากคน น่ากลัวจริงๆ

ก็หวังว่าปัญหาต่างๆ ที่มีสาระกว่านี้คงจะได้รับการแก้ไขอย่างรวดเร็ว สำหรับปัญหาที่เจอสำหรับสนามบินขนาดใหญ่อย่างนี้ ผมถือว่าน้อยกว่าที่คิดไว้เยอะ ไม่ได้ผิดพลาดขนาดไม่น่าให้อภัยเลย

วันศุกร์, กันยายน 15, 2549

วันนี้ได้ไปดูหนังเรื่อง World Trade Center รอบพิเศษมาแบบไม่ได้ตั้งใจ (อีกแล้ว) เนื่องจากไปช่วยงาน WIFI ที่พารากอนมา พี่เขาเลยขอตั๋วมาให้ดู (ขอบคุณ PD ครับ) ชมเชย marketing จริงๆ ไปจัด event ใกล้โรงหนัง ดูงานจบก็มีหนังให้ดูฟรีต่ออีก :P

มาเข้าเรื่องดีกว่า เนื่องจากไปดู United 93 มาก่อนแล้ว ก็เปลี่ยนมุมมองไปอีกแบบ จากบนเครื่องบินมาเป็นบนพื้นแทน ช่วงต้นๆ เรื่องมุมกล้องช่วงแรกถ่ายมาได้ดีมาก ทำให้รู้สึกเหมือนได้ไปมีชีวิตอยู่ีที่ New York จริงๆ เลย ในส่วนของ CG ที่จำลองภาพตึกแฝดนี่ก็ดูสมจริงมาก การดำเนินเรื่องก็ค่อยๆ เพิ่มความน่าตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆ โดยส่วนตัวยังคิดว่าตึกมันถล่มเร็วเกินไปด้วยซ้ำ น่าจะมีการปูเนื้อเรื่องเสริมไปอีก หลังจากนั้นก็เป็นฉากใต้ตึกไปซะ 1/3 ของเรื่อง

ในหนังก็มีการเสริมมุขตลกเป็นระยะๆ มีการหักมุมกลับไปกลับมาหลายรอบให้ดีใจ เสียใจหลายครั้ง สรุปก็จบแบบมีความสุขนั้นแหละ ปิดท้ายได้ดีทีเดียว โดยรวมก็น่าดูนะ แต่ก็มีน่าเบื่อตอนฉากใต้ตึกบ้าง